Yokluğuyla
Karanlığımı solduran kadın
Söyle...
Rahmine girsem gündüzün
Yeniden
Yirmi yıl öncesine
Randevulaşalım
Ve ben
Bugüne değin bekleyeyim
Seni...
İnce bir çizgi üzerinde durup
Satır aralarında
Bir şiirin daha
Canını yakmak vardı
Bu gece.
Duanı değil ahını esirgeme benden. Mademki benim cehennemde şeraresi ateşin, senden olmalı sebebi. Seninle güzel olan her şey gibi;
İnan
Bu azap, en fazla
Isıtır içimi...
Ben
Karanlık beslerken koynumda
Sen
Rahat uyu sevgili...
Hatırladım...
Hangi dilde konuşsam duymazsın dediklerimi. Yabancı bir lisana uzaklığın kadar, anlaşılmaz gelirim sana. Kelimelere sığınarak ne söylenmesine, ne de dinlenmesine razısın aşkın. İnanmazsın çünkü sesle gelen duyguların samimiyetine...
O vakit, gönül ver dediklerime, bırak bir kenara başlamadığın dinlemeyi...
Madem ki onlar aynasıydı kalbin, bir damla söz düşüyor şimdi gözlerimden:
Söyle
Kadın sen söyle
O'nun koynunda mı güzelsin
Benim gönlümde mi
Dilim susuyor diye
Yargılama beni acımasız
Fikirlerinde
Gözlerim gözlerine dokununca
Lâl kesiliyor yüreğim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!