Ölmeliydim yaşamadığım anlarda, darağacında saçlarını boynuma dolayıp. Ve gömülmediğim mezarımdan, attığın toprak parçalarıyla doğmalıydım yeniden...
Keşke
Var olsaydın sevgili
İşte böylesine imkansız kaderler çizerdim ikimize
Bir cennet olurduk
Hayatın beni yorduğu vakitlerde, seninle boyardım düşlerimi. Hangi rengine dokunsam, yaşlarımın her damlasında, saçlarını bir gökkuşağı sarardı..
Sen
Kainat kokardın...
Dilim susuyor diye
Yargılama beni acımasız
Fikirlerinde
Gözlerim dokununca
Gözlerine
Lâl kesiliyor yüreğim
Bilsem ki seninle aydınlanacak karanlıklar, ben sana doğacağım. O vakit gönlüm huzur bulur
Şeb-i Kabil
Bana lütuftur..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!