Fasılalı Bahar Şiiri - Ülker Ercihan

çıktım ceplerimde bir avuç topaç
bi de kısadan bir ip
dolanmış parmağıma...

kiraz çiçek açmış
bilmem nere belediyesinin
çam bankları
kozalak kozalak insan...

şu insanları bu parka
bu parkı şehrin ortasına
kediyi sultasına
getiren ne
götüren ne

bilemiyorum
bilemiyorum...

güne karanlık tuttum
büyüttüm çarpa çarpa tüm sesleri
kimse
siz olmasın diye
eyvallah çektim
varoşun ebabilleri...

oldu
bit
tii ye geliyor
en yanık sesimle
tren gelir hoş gelir
bi de ıslıkla nakarat...

rayların diyorum
fasılalı kısa çizgileri yok
fasılalı istasyonları var
fasılalı vedaları
fasılalı sarmaları
fasılalı düdük sarmalları

kendi kuyruğu kovalar kendini
korkuları var
ondan hep bağır çağır...

bilemiyorum
bilemiyorum...

çıktım ceplerimde bir avuç topaç
bir de mayısta çiçek çiçek
kiraz dalları

durdum haykırmaya sesim seyrek çıktı
çarptı bir kala
balık
gibi
düştü ortaya...

ay doğsa
kerpiç yüzü görünecek...