Şiirler de tükenir bir gün, bir gıdım ilerlemez
Yazdıkların olur artık fasarya ama sen yine de yazarsın
Niçin yazarsın? Bu uykusuzluğun neticesinde hasıl olan halet-i ruhiye hasebiyle
Sözcükler dökülür ansızın kaleminden
Bunlar şiir falan da değildir aslında
Yalnızca insanı tedirgin eden kaygılar, sorgular, düşünüşler yüzünden hep!
Hem neden bir insan şiir yazar?
Neden bir insan merak duygusuna sahiptir?
Neden bir insan her şeyde bir anlam arar?
Bu nedenlerin de sonu gelmez asla
Hiçbir sonuca ulaşmaz ve her şey eksik kalır, yarım kalır
Bu tamamlanamayışlar, erteleyişleri doğurur
Ertelemelerimiz bizi tüketir, kişiyi yorar
Bu perişanlık hâli, beraberinde birçok sorun doğurur
Sorunlar birikir, çoğalır, çoğaldıkça çoğalır...
Ve sen kapana kısılmış bir durumda, her gün aynı monoton kısır döngüyü yaşarsın
Günler hep aynıdır, önceki günlerin tekrarıdır
Farklı olan hiçbir şey yoktur
Hem bir şeyler farklı olsa bile ne değişecekti ki?
Farklı bir ülkede, farklı bir ailede, farklı bir kültürde, farklı bir toplumda doğmak neye yarar?
Aslında bütün herkes aynıdır, bütün kültürler ortaktır ve insanlığın konuştuğu tek bir dil vardır
Ağızla konuşulmayan, kulaklarla işitilmeyen bu iletişim aracı yeganedir
Sanat bütün insanları birbirine bağlar
Ve bu sanatın hangi dilde icraa edildiğinin bir önemi yoktur
Çünkü aynı dili konuşuyor olmak anlaşmak için yeterli değildir, iletişim için yeterlidir
Gerçekten ehemmiyetli olan kişilerin ruhuna dokunabilmektir
Geri kalan her şey katakulliden ibarettir
Kadir Mat
30 Nisan Pazar 2023
05.31
İstanbul/Eyüp
Kayıt Tarihi : 8.11.2023 13:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)