Yatıyorum gecenin bir vakti, soğuk kışın ayazında
Enkaz altında ezilmiş bedenim, uzuvlarım ve umutlarım
Beklemekteyim biçare, aç, susuz nefesim daralıyor
Tutamıyorum kendimi ancak katlanmak zorundayım
Medet bekler iken bizden önce öldü insanlık
İnsanlar ne güne duruyor nerede bu insanlık?
Yanı başımda kardeşlerim, komşularım, çocuklarım
Bense ne bahtsızım ki hâlâ hayattayım
9 Şubat Perşembe 2023 02.32
Kadir MatKayıt Tarihi : 17.2.2023 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
Beğenmenize sevindim. Paylaşırken bunları birilerinin okuyacağını bile düşünmüyordum aslında. Sizin yorumunuzu burada görünce şaşırdım ve çok sevindim.
TÜM YORUMLAR (2)