Sende buldum denge, dengimsin benim
Kara bir tabloda rengimsin benim
İlhamımsın hem ahengimsin benim
Ben seni şiir şiir seviyorum
Kalbim hızlı çarpar bana bir baksan
Aldığım her nefes sanki mengene
Göğsümü sıkmakta, boğulmaktayım
Dermanım kanımdan çekildi yine
Kör bir meme gibi soğulmaktayım
Çare bulurum umuduyla hemen
Ey sisler içinde kaybolan yüce
Ne yana gittin söyle bileyim
Senden umut kesmem
Varlığını bildiğim sürece
Sahibini arayan bir köleyim
yeter sanıyordum
gözlerine takılı kalınca gözlerim
bir an sonsuzluğu gördüm
yukarı doğru kıvrılan o gamze
ve dudaklarından başlayıp da
aleme yayılan eşsiz gülümseme
Anlaşılmak lütuftur dedi adam
Yalnız olmadığımı bilmem lazım
Anlaşılmakla paylaşılır anlam
Paylaştıkça çoğalacaktır azım
Yol uzun, üstelik araçsız yayan
Yarım asrı devirdik de ne anladık dostum
Bilen var mı hakikat denileni yakînen
Yakında kavuşuruz bekliyor sadık dostum
Hasılamda tek gerçek, budur kesin bilinen
Arayışlar çok türlü, kafalarda teşevvüş
Aşka Aşığım
Nerde iki aşık görsem göz göze
Kilitlenir üçüncü göz olurum
Aldırış etmem kınayan kem söze
Böylece ruhuma gıda bulurum
Aşkın yuvası ancak gönüldedir
Uçkur derdini aşk bellemiş ahmak
Cefası diken sefası güldedir
Yok öyle bi-zahmet bulup aşk sanmak
Adım aykırıya çıkmış bir kere
Varsın dostlar öyle desin farketmez
Kişinin adı çıkmazmış yok yere
Ne ki meramı ifadeye yetmez
Hikayem ta çocukluğa uzanır
Ben bir kum tanesiyim
Bir kaya parçasından kopmuşum
Yıllar içinde ufala ufala
O dere senin bu sahil benim gezmişim
Deniz coşmuş ben uçmuşum
Durulmuş güneşte yanmışım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!