Fare ile kurbağa Şiiri - Umut Suci

Bir gün bir kurbağa.
Köye gelmiş çıkmış sokağa.

Şişman bir fareyi görmüş.
Halını hatrını sormuş

Kurbağa çok zayıfmış.
Farenın şişmanlığına özenmiş.

Kurbağa fareye sormuş
Sen ne içersin ne yiyersin
Beni arkadaş etsen ne diyersin.

Fare şöyle bir gözlerini süzmüş.
Kurbağaya tatlı tatlı nameler düzmüş.

Fare ben ağanın kilerinde .
Sucuk pastırma kaşar yerim

Kurbağa aman fare canım fare.
Benide götür o kilere
İkimiz dost kalalım.
Bereber arkadaş olalım

Fare demış yok yok .
Sen benim gibi hızlı kaçamasın .
Dar deliklerden geçemesin.

Kurbağa fareyi ikna eder .
İkisi bereber kilere gider.

Fare der eh günah benden giti.
Bu iş burda biti..

Kurbağayla fare dalarlar kilere .
Fare hem yiyer hem koşar.
Kurbağa yedikçe karnı şişer.
Ev sahibi bunları görür peşine düşer.

Fare bir o yana bir bu yana .
En sonunda girer tavana.

Hemen kurbağayı ev sahibi tutar .
Kaldırır çöplüye atar..
Kurbağayı çöplükte bir karga görür .
Pençesini vurur kurbağayı kaldırır semaya.

Kurbağa bağırır canım fare beni kurtar.
beni kurtar bu kargadan.
Fare başını tavandan çıkarır
Kahaka atarak gülür .
Derki kurbağa kardeş
Benim sözümü dinlemeyenin sesi
Taa semadan gelir