Firakına kalem ağlar, hep ıslanır sayfalar.
Sana her dem ağıt yakar, titreşirken dudaklar.
Sen marazı bi lokmansın, netsin bana ilaçlar.
Kimin yüzünde gül gonca, fakirde keder başlar.
Sinemde nalan kalmadı, gittiğin günden beri.
Her gün hicran, hep eziyet dertten kalmadım geri.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
