Fakirin Ekmeğiymiş Şiiri - Veysel Çakır

📃 FAKİRİN EKMEĞİYMİŞ ✍️
Sağnakların gözyaşı kanatlarında dağın
Karışırken toprağa ırmaklar inliyordu
Uykusunu kaçırıp ardı sıra membağın
İçini boşaltırken kulağı çınlıyordu

Adını andığımda titriyorken bedenim
Zelzeleler oluyor bulunduğum diyarda
Bunları yaşıyorken sade sendin nedenim
Hayallerin yükseldi baktığımda duvarda

Ruhum alev içinde sana yanıyor gülüm
Sen hangi meltemlerde savurursun saçını
Savmayı bekliyorken coşup kanıyor gülüm
İndirirsin üstüne aşkının kırbacını

Bu aralar böyleyim dokunsalar ağlarım
Dayanacak gücüm yok ilerisi uçurum
Yine sular altında yine çorak bağlarım
İflas eder ciğerim yapmamaca solunum

Yıllar yılı almadım muradımı hayattan
Fakirin ekmeğiymiş avunmak için umut
Belki beni geçirir ızdırabım sırattan
Ebediyet yurdunda Rabbim eylesin mesut

03/11/2024 Veysel ÇAKIR