Fakir Talebenin Feryadı

Sorma anacığım ben ne haldeyim
Dün gece rüyamda gördüm sizleri
Kolay değil imiş sizden ayrılmak
Bakın mektubumda sordum sizleri

Rahmetli babam da okuyun derdi
Beni okutmaya şehre gönderdi
Ecel görmesine izin vermedi
Gözüm yaş içinde andım sizleri

Oturduğum yere ev denilmez ki
Sabah, öğle, akşam pilav yenmez ki
Meşgul olan kafa ders dinlemez ki
Yırtık ceketimde gördüm sizleri

Kaldığım oda da donuyor sular
Battaniyem çok ince somyam da dar
Burda banyo yoktur amma ırmak var
Üşürken sırtıma sardım sizleri

Botum delik ayağım su çekiyor
Dam akıyor yine, yağmur dinmiyor
Arzum şu baharı her gün bekliyor
Yaza dek kalbime gömdüm sizleri

Mustafa’nın orda yurt mu ne varmış
Geçenlerde mektup yazdı rahatmış
Benim alın yazım böyle karaymış
Bunları demekle üzdüm sizleri

Anacığım bir müjdem var sizlere
Devletimiz yurt yapıyor bizlere
Hasret idik bize gülen yüzlere
Böyle bir sevince kardım sizleri