Fakir çapkın Şiiri - Ahmet Kesici

Hay Allah, yine aşık olduk iyimi.
İşin yoksa sabaha kadar onu düşün şimdi.
O kadar da kendi kendime söz vermiştim,
Kimseye bu kadar bağlanmayacağım diye.

Kabahat bende değil ki,gönlümde.
Kapılıyor her gör düğüne.
Ya bırakıp giderse.?
Ya bu da diğerleri gibiyse.?
Hiç düşünmeden seviyor işte.

Zaten bir kere sevdik evlenip gitti.
Diğeri geçen ay sözlendi.
Gerçi benim gönlüm üst katta ki Zeynep deydi de,
Onu da babası vermedi.

Yok canım, bizde hayır yok.
Ne yapsın kızlar ben gibi fakiri.
Parasızda bir şey olmuyor ki.

Siz bilmezsiniz,
Bu para yüzünden ellere kaptırdım en büyük aşkım Aysel’i.
Zavallı kızın aklını çelmiş zengin birisi.
Hayır, Aysel yirmi yaşında.
Adam kırk iki.

İstemeye gelmişler geçen akşam.
Babası da hayır dememiş iyimi.
Görünce kapıdaki Mersedesi,hiç hayır der mi.?

Bizim neyimiz var.
Murat yüz yirmi dört.
Mersedesin dört tekeri.

Ah Aysel,
Hiç beklemezdim senden böyle bir şey.
Burnun havada, gözün yükseklerdeymiş meğer.

Ya sen Ayşe,
Hiç yoktan kıydın gençliğime.
İnandın olmadık şeylere.
Ben senden başkasına bakarmıydım be.

İşte böyle dostlar.
Bunlar benim hayatımı böyle kararttılar.

Neyse ki bunlar mazide kaldı.
Daha fazla anlatıp da açmayalım kapanmış yaraları...