Fakir Şiiri - Mehmet Ay 2

*************FAKİR*************

Şükreder dilinde kaygısı vardır,
Alışmış boynunu bükmeye fakir.!
Ne yer, ne içer saklıyor sanki sır,
Alışkın elleri öpmeye fakir.!

Kahraman yürekli sevgisi çoktur,
Eşşegi ahırda samanı yoktur,
Dertlerden ölüyor bu da bir haktır,
Haktan var olmuyor kalkmaya fakir.!

Çoktur evham, yok dalında varları,
Susuzdur toprağı, kurur dalları,
Evi kira, hanı hamam hanları,
Şükürler sıralar Allaha fakir.!

Bayramın keyfinde sofrası olmaz,
Kimseye egilmez, sovukta donmaz,
Borçludur donuna verecek kalmaz,
Camından bakıyor hey-hata fakir,

Hastahane ilaç, parası pulu,
Doktordan bu yana gelmiyor yolu,
Suskundur yüregi söylemez dili,
Bakıyor gözleri, toprağa fakir.!

Evinde boş durur çuval heybesi,
Soğanı samırsak bozuk dengesi,
Yüzünde buruşuk, dişsiz çenesi,
Ne yapsın dişini, yapmağa fakir.!

Duvarda elegi süs diye durur,
Ahırda hayvanın kurtlar götürür,
Dizleri tutmuyor aksak yürüdür,
Korkuyor ayakta durmağa fakir.!

Gün doğar şükürle güneşi yankır,
Yagmurlar sel olur çağlarda şavkır,
Dengeler degişti, boş durur ahır,
Malıda kalmadı, satmaga fakir.!

Şükürü bol olan koyundur sürü,
Bal kaymak yiyorlar insanın biri,
Olanca sayılır her yerde hatırı,
Bunları bilir mi, duymaga fakir.!

İmansız olanlar dini bütündür,
Sabırlar sevk olur yükü üstündür,
Miadı Ahreti burda hepindir,
Tövbe haşa çeker, saymaga fakir.!

26.02.25 / Saat 10,45
MİADI (Mehmet AY)