Umut fakirin ekmeği imiş
Dünyanın en fakiriyim işte
Hiçbir şeyim yok
Umutların zenginiyim sadece
Bu gece mutluluk yok
Yaşamayı öylesine olmaktan çıkaran
Bu gönlü deli eden yok
Yokluğunun fakiriyim işte
Yüreğimi umutlarla doyuruyorum
Her saniye özlem ateşi yakıyor bedeni
Buluşma umutları yeşeriyor ateş tarlasında
Mayın oluyor hatıralar
Bir bir patlıyor ardı sıra
Yaralı yürek darbe alıyor yine
Acım derine iniyor
Çizgiler beliriyor anlımda
Akıyor gözyaşım yokluğuna
Kilit vuruyorum deli gönlüme
Sabah yeli esiyor
Veda ediyorum sensiz geceme.
Yeni gün başlıyor
Dünyanın en fakiriyim yine
12,11,2006 04,34
Kayıt Tarihi : 12.11.2006 04:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)