Fakat Leblerinde Boya Dağıldı

Yanlışlığım hiç olmayacaksa benim,
Ben dünyada doğmamalıydım,
Yanlışlığım burada benim,
Çıkamadığım yol sonu bulunmayan çıkışı olmayan Labirentim,
Yanlışlığım kader yazılı kara bir duvarda,
İstemiyorum her gece kâbus görmeyi.
Ben Lokman'a gitmeliyim,
Derman çarem onda benim,
Neden çiğ bir gönül benimle söyleniyor. her zaman,
Neden her gece bir dram şöleni,
Neden kara çadır çevresinde yakılan ateş,
Nevruz atlaması alevden.,
Sorularıma cevap veren olmalı ki ben çilemi bileyim.,
Bilinmeyen nedir ne bileyim?
Herksin bana sorusu bu ,ben ne bileyim?.
Bir kara tahta sınavı, yahut Lostra salonu.
Ben hangi rengi seçmeliyim,
Hangi elin elimde, hissime düşmüyor,?
Sevdanın olmadığı yerde lisan anlaşılmıyor,
Başka lisanlarda zaten karşılığı yok,.
Olmuyor. kurtulmak istiyorum ,
Obruklara saklanan kara devden,
Nirvana çeşmesinden içen o devasa mahluk,
Şimdi dişini biliyor gibi, doğada haykırarak.
Neden çivi gibi odun batınca nara atıyor ?,
Bir canlıymış demekki bir zamanlar Buda,
Dalda kurumuş budak,
O da ne? Açan çiçek ,üzerinde adın yazılı,
Çimenler seyre dalmış öte yanı yakılmış çiçekli tarla,
Söylediklerim hayalim değil,
O sensin,
Ama olsun; hiç olmazsa efkarın dağıldı,
Aslında seni çizerken fırça darbeleriydi,
Anlattıklarım
Ben senin güzelliğini çizmiştim,
Fakat leblerinde biraz boya dağıldı

Enver Ünver