Sevgiliye Acemi Yakarışlar...
o
ezberinden yaşıyordu
tek düzen bir hayatı
yıkılmış gibi dağ kendi yamacına
saatlerce eşikte
serin duvara dayadı başını
neler söylediler, yazdılar
yedi duygulular
ömür sahnesinde
kah kötü, kah iyi
oynadılar...
Kırılan kemikler gecesiydi
Yerlerde hep ses
Uyandım renklerin hecesiydi
Düşümde hep gül var
Dağlarda şehir sesleri
Damlayan lekeler
pestiriyor ki lezzeten damağım
dilim eksiliyor söylerken resmini
o öyle kılıççeliği birşey
kemanyayı birşey
saz teli
serçe kondu balkona
mandalin tortusu gagasında
dediki bana!
kıçındaki boku görmeyip
Süveyda…
Bir gün gelecek
O başa düşecek sevda
Silip süpürecek
Senden kalan ne varsa
rüzgarın teni ve su
şafak ve ikindi kıskacında
devşirilmiş günler
bu çıpa bir kaya bulmayacak mı?
sorar kendine adam
bulanmış kekre bir şarkı
gecenin sisine
içerlerden iniltili
küçük adamların çığlıkları
demirsiz gemilerde...
Kahveye bakar
yaşamlar
falsız dayanılmaz ağır
sonra toprak
sarı, siyah
kırk yıllık hatır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!