Öğrendin çırağın elinde heder olur her şey!
Baktın, karanlığın aynı bütün renkleri
Mıknatıs gibi çektikçe günahlar
Ve kötücül ruhlar haklı kıldıkça suçu
İlerle kainat genişliğinde bu yOlda
Merkezi yok, sınırı yok!
Damağımdaki kekre tadın
Gözümdeki bulanıklığın
Kulağımdaki uğultunun
Elimdeki karıncalanmanın
Burnumun kokusuz kalmasının
Sebebi hikmeti!
Berduş diliyle
Peltek, peltek şarkılar söyler
Efelenen bileklerinden, sarkan ruhuyla
Bilginin kaosundan
Epik dizeler okur
Kıvrak ve nazenin omuzları
sanrılar içinde
uzandığım yarı dolu bardak
ve kehribar ışığıyla ölgün
sokak lambası
gözlerime bakıyorum
yüzüne değil
Ve yalımlanıyor
Kapitalin oyuncakları
Kirli şehvetleriyle
Çöküyorlar ahlak tanrılarının
Balyozlanmış kafatasına…
gözlerim günlerdir görmüyor
ve dokunduğum şeyler hiçleşiyor...
beyaz duvarları küf ve nem
yatakları uykusuzluk
işgal etti
baktığım, dalgacı deniz
yaslandığım, beyaz duvar
ve yazın pembe çiçekler açacak bu kuru dal
size ihanet etmedim
öğrendim sabrımın büyüklüğünü
çirkinleştirmedim
Yok soluk
Ertelenenlerin gölgesi
Artık ansız çöküyor
Karartılan her taraf
Gerçeğin istilası altında
Pek acımasız…
denizi özleyen çocuk
yapraklar dökülüyor
ve mazereti bulan
günaha davet çıkarıyor...
mukadesi astım başıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!