renklerin soğukluğu
göz pınarlarında ısınırken
bir gömlek eskiyor sırtında
ne mene şeydir şu gece
gündüzle buluşunca
üşenmez kuşlar...
Yorgun ve kırılgan yıllar
Öfkesi çeliğin suya
hayret huzmeleri
ha gayret Yıkılan korku duvarları
Asi ve yokluk dolu yıllar
ölü doğar kimileri
kimileri yaşamaya çalışır
ve öldürür kimileri
yaşam tekerür eder
kendi ulvi dengesinde döner durur
Kalmalı kıvamında
Uzatmak acıyı ve neşeyi
Harcamaktır tesellileri…
Yetimhane duvarında
Kutsal anne
olmayacak senin
candan cesur
senin içten ve inanmış
bildiğin...
kırıldı camlar
Akıyor nehir, yorgun
Kirli ve durgun
Akıyor...
Yanılsama acısı çekiyor
kuş bakışı bir sesle
güneşi örten bulutlar
henüz geldi bahar
kuşlar yağmurlu bir sabah telaşında
gözlerim mahmur, mahrum
elimin biri yüreğimin üstünde
öteki boşlukta...
Sulu sepken yollarda
Süvarim…
Saçaklarda kuşlara gülümser
Geçmiştir çamurlarda
Ki paçası kirlenmez
önce bir buhar doldu evrene
senden öte
bak baharlar yalın
dallar kırık
ve gözde öfke
nakşettim
suya benliğimizi
kırılan ışık aşkına
su sendin
nakkaş ben
ve yaşadık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!