Fahri Bulut Şiirleri - Şair Fahri Bulut

KABRİME KADAR
Kurduğum hayaller gerçekleşmeden,
İlk aşkımın son kez yüzün görmeden,
Seni ölesiye sevdim demeden,
Gidecek benimle kabrime kadar.

HAZRETİ HÜSEYİNİ ANMA;
(RAHMETLİ BABAM ANLATIRLARDI, NEREDE BİR MAZLUM VARSA
O HÜSEYİNDİR. NEREDE BİR ZALİM VARSA O DA YEZİTTİR.
BUNUN ÜLKESİ-RENGİ-İNANCI NE OLURSA OLSUN.)
ALLAH TÜM HÜSEYİNLERİ ZAMANIMIZ YEZİTLERİNİN ŞERLERİDEN
KORUMASI DİLEKLERİMLE.

HÜZÜN YAĞMURU
Ben ne zaman dostlardan, ayrı düşsem-ayrılsam,
Gezip gördüğüm yeri, Cennet köşesi sansam.
Bir köşede yalınız, ben-benimle yaşlansam,
Başımdan aşağıya, hüzün yağmuru yağar.
Kederden uykum kaçar, üstüme güneş ağar.

İÇİM ACIYOR

Bu gidişin sonu hiç, hayra alamet değil,
Gerçeği söyleyene, kulağını ver eğil.
Sen vatanın sahibi, neden ayman be gafil,
Suçsuzlar ağlayan da, benim içim yanıyor.

UMMA OLDUM
Umma oldum sevgilim umma,
beklemekten,özlemden,
bulutlara yükledim,hasretini,
bir demet kardelen,bir de hasret mektubu,
yıldızlar topladığım saçlarını,

TEK UMUT SİZDE KALDI
Tüm umutlar yıkıldı, zalimler dünden yaman,
Ülkeyi bölmek için, birleşti iç, dış düşman,
Anadolu ağlıyor, ulusun diyor aman,
Gençlik aymazlığa son, tek umut sizde kaldı.

UYANIK ÖLÜ
Hayalinle yaşlanan, uyanık bir ölüyüm,
Seni hiç görme semde, hatıranla doluyum.
Ben-ben değilim gayri, cismimin hayaliyim.
Zannetme yaşıyorum, uyanık bir ölüyüm.

YARALI CEYLAN
Bin boğada bir ceylan, yaralanmış inliyor,
Gözlerinin yaşları, sele dönmüş dinmiyor,
Oluk oluk akan kan, vücudunu beliyor,
İnsan insana düşman benim suçum ne diyor?
Benim ete ne gerek, insan neslini yiyor.

ÖMÜR BOYU,
Ömür boyu gerçek aşkı aradım,
Bu cihanı baştan, sona taradım,
Bulamadım ondan erken bunadım,
Mecnun, Leyla aşkı masalmış meğer

YALNIZ BAYKUŞ ÖTÜYOR
Berçenekli de göçtü, göçmeyen köy mü kaldı?
Hasta ihtiyar yalnız, devlet kapı mı çaldı?
Komşuluk dünden bitmiş, yerini çıkar aldı?
Terör ile yokluktan, korkup-kaçan gidiyor,
Virane olmuş köyler, yalnız baykuş ötüyor.