Fadime Zünbül Şiirleri - Şair Fadime Zünbül

Anlatmak isteyipte anlatamadığımız ne çok şey gizli kalmış bizde
Bazan gerçeğin aynası yansıyınca yüzümüze bir kaçış başlıyor
Beden ve ruh hesaplaşması alabildiğince büyüyor
Büyüdükçe büyüyor kaçış anlamsız kazanan kim belirsiz
Fırtınanın tam ortasında pes etmek kolayımıza geliyor
Aslında biz her zaman kolay olanı istiyoruz

Gözlerim eskiyi arar oldu,
Eridi kalbim viran oldu,
Bak saçlarıma aklar doldu,
Lütfedip geriye dönemezmisin!

************************************

Karşına her çıkana mavi boncuk dagıttın, farkındaydım ama, sadece Kabulllenmek inanmaktan daha kolaydı...şimdi kabullendim.çok geç olsada, Bu dünya sen gibilere fazla masum. neylersin işte bizde masumiyetimizi seni Seviyorum sözüne sattık...keşke sevgiler hep masum kalsaydı hiç deyilse şu Yalan dünyanın yalancı insanlarına kanmazdık...... yaban gülü...........

Seni sevmek sensiz olmaktanda,
Daha da çok korkutuyor du beni,
Nereye gittiğimi bilmeden gidiyor,
Aşılmaz olası bir sürü enğeli aşıyordum,

**************************************************

Şu koskoca dünyada,
Bir ben mutsuz ben perişanım,
Degermiydi bana yaptıkların,
Hak eden benmiydim bunları,
Sen beni sevmesini bilemedinki,
Gülüm sen beni hakedemedinki,

sevgin bir suret yüzünde
bu suretin asıl sevdasıyım

Susmak kabullenmektir.
Yenilmektir karanlığın o dehşet büyülüğüne.
Oysa o gözlerin sığınağına vardığım zaman.

Bir sevgidir bilinmezlik,
Yalnızlıktan sevgiye kaçış,
Mutlu eder çoğu zaman,
Ağlatıncada sevemessin her an,

******************************************

Sen sevebilseydin neleri severdin,
Beni yüreğimi sevgiyi severdin,
Sen sevebilseydin aşkı anlardın,
Aşkı anlasaydın için titrer gözlerin ağlardı,
Sen sevebilseydin aşkı anlardın,

En fazla içimde öldürmek istedim seni kıyamadım.
Bir kenarıya çekilip uzuktan öylece izleyebilmekti acı çekişini.
Ruhumdaki derin yanık izlerini pas tutan yüreğine aktarmaktı yapamadım,
Sancılı bir günden kalan ihanet tohumları bir meccezir gibi yüreğimde
Sersefil olmuş düşüncelerim o kadar çırıl çıplak kaldıki üşüyorum....
Gündelik aşklara yer yok, be bu yürekte,

Yaban gülü deyip geçme asıl cevher ondadır.
Arının aradığı yaban gülüdür bal’ın özüdür.
Bülbülün aşık olduğu mekan güllerin mekanıdır.
Aşıkların meydan okuduğu yer gülistan bahçesidir.
Nur yüzlü yaban gülü şairlerin tac’ı tahtıdır.