Fadime Zünbül Şiirleri - Şair Fadime Zünbül

Hani şöyle bir yerlere gitsem diyorum,
Kimsenin olmadığı, hiç kimse beni kırmasa,
üzmese, yalandan sözlere kulağımı kapatsam,
İnanmayı seçen gönlüme kilit vursam,
Acımasız Dünyanın derdini unutsam,
Kırgınlıkları, nefretleri, ihanetleri, yalan sözleri. hepsini bir valize koysam ilk karşıma çıkan uçurumdan aşağı atsam, ben kalksam, mutluluk kalsa, dürüstlük kalsa ve ben hep gülümsesem hiç ağlamasam?

Bir insan görmediğini İNSANI sevebilir mi?
Ya Kalp ya o sevebilir mi görmeden dokunmadan?
İnsan bedeni sadece gölge gibi bir gün gelir kaybolur siliniz gider..
Ya Kalp o hiç unutabilir mi kaybolabilir mi? vazgeçebilir mi? sevmekten?
Sahi sevmek nedir anlatabilir misin?
Hiç bilmediğin bir duyguyu yaşamadan anlatmak mümkün mü?

Mutluluk uzaklardan gelen annesini özleyen çocuktu ve ben hep koştum, koştum, ama çok yoruldum ben ki. ne zaman elimi uzatsam: Elime değmeden çekip gitti ve dedim bu kadar uzak ta olabilir mi hiç mi uğramaz yanıma
Sonra mutluluk satın alınır mı anne? dediğim geldi aklıma ne kadarda safmışım. nasılda masummuş.um şimdi anlıyorum mutluluk satılmazmış da nedense ben hep aynı istasyonda beklemiş durmuşum treni gelmeyen yolcu gibi.hiç bıkmadan usanmadan
işte ben bunu anlamıyorum...! anlayamıyorum! yoksa ben hala o küçük kız çocuğumu yum Anne söylesene ben ne zaman büyüdüm de mutluluk beni tanımadı! neden yanıma gelmiyor
görürsen mutlaka söyle Anne unutma çünkü ben onu çok özledim!

Can nedir ki emanet ise sana
Ölüm hak değilmi insan oğluna
Koyarlar bir gün musalla taşına
Kopar kıyametin senin ne çare

Dünya dedikleri süslenmiş gelin

Kayboldugumu düşündüğün bir an.
kapatıp gözlerimi!
senli düşler KURMAK yormuyor, lakin karanlıgın tam ortasında.
savunmasız çocuk oluyorum Sesim kısılana dek bagırsamda sesim gölgemden öte gitmiyor!

Issızlığın da gecenin yine sensizliğin bir köşesinden tuttun ve ittin
Voltalarken solonu boylu boyunca bir ses duydum derinden
Ne gariptir Aşkı sevdiren de nefret ettiren de sen oldun
dillim de noktası belli olmayan tonlarca cümle birikti
Ne söylesem de nafile
biliyorum

Gönlü okyanus olanın girdiği denizden korkup ta endişe etme
lakin gönlü bataklık olandan kork
çünkü bataklık insanı dibe çeker elinden tutan olmaz ise boğulursun..

Sessizligi severim en çok,,durgun berrak denizi seyreder gibi, yalnızlığı severim en çok kendimi biraz daha özgür hissetmek gibi.. gülmeyi severim en çok, acılarımı unutmak gibi,, yaşamayı severim en çok,, en sevgiliye kavuşmak gibi,, ölümü hatırlamak gibi...! ! (((yaban gülü))

Gurur ve Aşk aynı yerde misafir olmaz
Biri gidelim der diğeri kalalım
Gönlüne gerçekten kalıcı misafir istiyorsan sadık olanı bul
çünkü yoldan her geçeni gönlüne çağıramaz misafir edemezsin

Hep bitişlerin ortasında buldum kendimi
başlangıçlar bana göre değilmiş anladım
çıkışlar hep gelişlere özlem duyabilir miydi bu kadar
alışkanlık mıdır aradığını bulamamak
bitenler mi yoksa bitmek midir bu kadar acı olan
yoksa düşmek mi gözden!