Eziyor Deyyus Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

EZİYOR DEYYUS
Arz edeyim size neden ve niçin,
Kara fermanları yazıyor deyyus.
Kul hakkını aldı vermemek için,
Sahrada kudurup azıyor deyyus.

Aldanmayın zibidi'nin haline,
İbrişim zünnar'ı sarmış beline,
Utanmadan tespih almış eline,
Çarşıda pazarda geziyor Deyyus.

Kadir kıymet bilmez adi uğursuz,
Orta boylu esmer suratı nursuz,
Erler meclisine dalıp destursuz,
Halkın düzenini bozuyor Deyyus.

Irmağı beğenmez, takmaz pınarı,
Bulamadımıydı sahil kenarı,
Trambolin ile aşıp duvarı,
Puştluk deryasında yüzüyor Deyyus.

Alnında kalmamış ar, edep, haya,
Merhametten yoksun, ahlaktan yaya,
Haram lokma yiyip çıldırasıya,
Gününü gün edip tozuyor Deyyus.

Arsızlıkla temin eder yükünü,
Toprağın dibine salar örk'ünü,
Zafran döksen kurutamaz kökünü,
Ayrık otu gibi uzuyor Deyyus.

Kul müçtehit buna veremez mana,
Ne islama benzer, nede almana,
Menfaat icabı kendi namına,
Mü'min kardeşini eziyor Deyyus.

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü