Ezel bahçesinden
Bir deste gül getir.
Aç kafesi,
bülbülü ebediyete uçur.
Vücudum ördüğü
kozasında, olmuş esir.
Ruhumun figanını,
gel de sustur.
Ezel ebed arasında
Zamanı geldiyse yolculuğun,
Gücün varsa Azrail'i durdur.
Kayıt Tarihi : 19.4.2006 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!