Ezan ve Namaz Şiiri - Süleyman Ergül

Seher vakti uyanınca kainat
Bir seda dolar içeri,inceden hüzünlü.
Sessizliği böler o billur nida,
“Esselatu hayrun minen nevm,”
“Esselatu hayrun minen nevm”.
Allah ım kalktım huzurdayım işte,
Affına sığındım, mağfiret eyle.

Bir kuş uçuyor semada belli belirsiz,
Bir adam yürüyor yolda, sanki isteksiz.
Gün tepeden bakıyor, yanıyor evren,
Yine o güzel ses, Allhuekber,Allahuekber
Koştum sana Rabbim, burdayım işte.
Affına sığındım, mağfiret eyle.

Çocuk yorgun düşmüş, sokak oyunlarından,
Kadın bitkin,perişan gün boyu koşturmaktan.
Semaverde çay, tam demini almışken,
Ve yine minareden o muhteşem ünleyiş.
“hayyalesselah hayyalesselah”
Kıbleye yöneldim, hazırım işte,
Affına sığındım, mağfiret eyle.

Güneş ufukta şimdi, veda ediyor.
Yaradan Rabbine selam ediyor.
Alacakaranlık sarmıştı ki tam.
O ihtişamlı davet kapıya geldi,
“hayyalelfelah, hayyalelfelah,”
Şükür Sana dır, huzur bu işte,
Affına sığındım, mağfiret eyle.

Gece ay ile yıldız gökte bir oldu.
Dede ile torun, kıyama durdu.
“LAİLAHEİLLALLAH” çınlattı geçti.
Putları parçaladı,yıktı da geçti.
Duamdır Allah ım sonum hayreyle,
Affına sığındım, mağfiret eyle.

(İstanbul 29 07 2006)