Canım Teyzeme Şiiri - Süleyman Ergül

Kara bir çocuk alıp, götürmüştü peşinden,
Geldi İstanbul lara, kopmuştu ailesinden,
Kağıthane dediler, geçti cenderesinden,
Giydi elbiselerin, hem de sükselisinden.

Koca adam yaşattı, onu büyük şehirde,
Bazen sinemalarda, bazı gün de sahilde.
Yıllarca mutlulukla, yaşadı bu beldede,
Geçti kocaman ömür,hani şimdi nerede?

Çok eğlendik onunla, tattık sigarasından,
Fıkralar anlatırdı, doyamazdık tadından,
Eski günlere ait,ne güzel anılardı,
Çocuk olurdu bizle, çok memnunduk hep ondan.

Sonra bitti bu gurbet, dönüş oldu sılaya,
En sonunda dönmüştü, konak gibi yuvaya.
Verdi canparesini, güneye Antalya ya,
Uzak derken diğeri, gitti Alamanya ya.

Gurbet gurbet üstüne, göğüs gerdi hepsine,
Veda etti genç yaşta, güzel efendisine,
Kara Fikret Gönen de, göçmüştü bu dünyadan,
Doğacak torunlara,sarılıp doyamadan.

Boncuk gözlü mavişim, mübarek hacı oldu,
Zaten güzel o yüzü, sonsuz bir nurla doldu.
Etrafında torunlar,evi neşeyle doldu,
Asil çerkes kadını, onlarla huzur buldu.

Elinde hep tespihi, alnı secdede yine,
En güzel duaları, dudaklarında yine,
Rabbimiz esirgesin, onu kötü nazardan,
Çok uzun ömrü olsun, diliyoruz Allah tan.

Süleyman Ergül 24.04.2013