Gölgeler (Kimsesiz çocuklar)

Süleyman Ergül
351

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Gölgeler (Kimsesiz çocuklar)

Gölgeler (Kimsesiz çocuklar)

Bak,
Sus ta dinle şimdi bak,
Güvercinler uçuyor kanat açarak,
Bulutlar yanıyor,
Sarsılırcasına yanıyor gökler,
Suya düştüğünden habersiz,
İnliyor susuz gölgeler.

Bak,
Sus ta dinle şimdi bak,
Yelkenliler geçiyor ıslık çalarak,
Rüzgarlar yanıyor,
Haykırırcasına yanıyor denizler,
Semaya yükseldiğinden habersiz,
Titriyor sessiz gölgeler.

Bak,
Sus ta dinle şimdi bak,
Irmaklar akıyor gürültüyle kıvrılarak,
Köpükler saçıyor,
Cılız nefesler geliyor uzaklardan,
Uzak olduğundan habersiz,
Yitik yalnız gölgeler.

Bak,
Sus ta dinle şimdi bak,
Çocuklar yürüyor yalınayak,
Yürekler acıyor,
Hırçın, öfkeli, sahipsizler,
Kim olduklarından habersiz,
Bakıyor yorgun gölgeler.

Bak,
Sus ta dinle şimdi bak,
Yorgansız uykulara teslim bedenler,
Ayazlar vuruyor,
Soğuk geceler yalıyor gözkapaklarını,
İtildiklerinden habersiz,
Ağlıyor masum gölgeler.

Bak,
Hiç üşenme dön de bak,
Öylesine hüzünlü, öylesine savunmasız,
Köprü altını mesken edinmiş,
Bitmez tükenmez gölgeler.

Süleyman Ergül 23 10 2008

Süleyman Ergül
Kayıt Tarihi : 23.10.2008 22:58:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Muzeyyen Baskir
    Muzeyyen Baskir

    köprü altı çocukları ...öbür adı sokak çocukları....
    toplumsal yaramız ne zaman sevgimizi karşılıksız dağıtmaya başlarsak belkide bitecek bu sızımız.....
    kutlarım tesadüfen girdiğim sayfanızda mesaj içeren bir çalışma buldum....saygılar....tam puanımla
    müzeyyen başkır

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Süleyman Ergül