Eyy insan Şiiri - Kamile Kaynak

Acizsin,
Aciziz eyy insan
Söyle buldun mu ? Ölüme çare
Bilmez misin. Her canlının sonu kara toprak
Sultan Süleyman'a kalmayan dünya sana kalacak mı sanırsın.
Bilmez misin ki, sadece can verenin can alacağını, gün gelip mahşer de hesap soracağını.
O halde bu öfke bu kin bu nefret niye
Hiç mi? Yer vermedin kalbinde sevgiye
Bir karış toprak için kardeş kanı akıtmak da ne?
Zalimin mazluma zülmu bitmiyor bitmeyecek de.
Kararmış kalbiniz bir kere.
Ya siz zulme sessiz kalanlar, zalimin korkusundan ses çıkarmayanlar.
Sizden de sorulmaz mı, bu Ahlar.
Eyy siz yaradandan korkmayanlar
Kuldan korkup güçlünün yanında saf tutanlar. Dünya da yanmamak için ahiretini yakanlar.
Bekleyin gün gelir döner bu devran işte o zaman hesap soracak. Gözyaşı akıtıp, canı yanan.
Var mıdır? Aglatıp da gülen
Var mıdır? Can yakıp canı yanmayan
Sende farkındasın eyy insan
Farkındasın da yine de şaşmıyorsun bu kirli yoldan.
Biliyorsun senin yolun karanlıktır.
Yolun sonunda acıların en ağırı vardır.
Bile bile yanmaktır seninki eyy insan
Bile bile yanmaktır.