Eyvana Dolmuş Gazelim
Hazan düşmüş bağlarıma,
Gel de şöyle yamacıma,
Yaslan yıkık duvarıma,
Sessiz, sessiz dinle beni.
Orta direğim bel vermiş,
Saçaklarım yere inmiş,
Tuğlam, merteğim dağılmış,
Duvar ol da anla beni.
Kemale ermiş yaşımı,
Harcı dağılmış taşımı,
Ayrı kılma yoldaşımı.
Yalnız koyma yine beni.
Irmak bulanık çağlıyor.
Rüzgâr, gülüne ağlıyor,
Baykuş daha ne söylüyor,
Ayırmış ta senle beni.
Söyler Çağdaşi ozanım,
Yıkık damda bir hezenim.
Eyvana dolmuş gazelim,
Sensiz verme yele beni.
Süleyman Bektaş
Çağdaşi
Kayıt Tarihi : 21.7.2010 11:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/21/eyvana-dolmus-gazelim.jpg)
yüreğinize emeğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (9)