Ne beklenmedik düşler, sevdalar...
Ne bir tebessüm, ne de bir demli çay kokusu.
Ne var, ne yok ile başlayan,
Bölüşecek ekmekteki küf kokusu.
Umuda bağlanan her doğan güneş,
Yeniden başlamaların gününde de battı.
Nedensiz bir rüzgâr esti birden,
Son ümitler ardımdan öylece baktı.
Dilimdeki şarkı, yüreğimdeki şiir,
Bir çocuğun gözlerinde ağıt oldu.
Eyvah, yine yaşamı ıskaladım,
Gönlüne ektiğim çiçekler bir bir soldu.
Taşıdığım yürek, adım adım ölüyor,
Cebim bomboş, eser yok o histen.
Sokakta yaşayan sahipsiz kedi gibiyim,
Yarınlar hayal, dün de rüyaydı zaten.
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Yaşam, zamanın yavaşça solduğu bir çiçek gibi; her anı, bir kayıp ve yeniden başlamanın arayışıdır."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!