Bir garip şarkıyım senin dilinde,
Söylemeye korkak yaşıyorsun..
Yarın yok diyorsun madem;
Ey gönül sen de geç kalıyorsun..
Sarmış beni hasret rüzgarları,
Sende ayrılık renkleri var;
Ressam desen aynı!
Lakin duvarda artık başka bir resim var..
duymak bazen tamamen kalp işidir..
sizi duymayan insanların kulaklarına ısrarla bağırmak
ses tellerinize zarar verebilir..
dikkat edin!
Kimseye değil çocukluğuma sordum kendimi bu sabah..
Hiç beklemediğim ama güzel cevaplar aldım; hem de ilginç cevaplar..
Mesela kalabalıktan korkmuyordum ben ama hep bir şarkı, hep bir sesleniş olmuştum kendime. Annemle balkonda semaverden çay içmekle çok mutlu oluyordum ya da onu izlerken mutluluğu görüyordum..
“Bu akşam ne yemek var anne? ” sorularıyla geçti çocukluğum..
bana bir uçurtma lazım!
bağı olmayan,
onu tutmayan;
ipsiz sapsız..
biraz kalaba
biraz yalnız..
yoksun diyeceğim;
sonra yine ilk fırsatta
çıkıp geleceksin aklıma..
ne kadar inatçısın sen öyle;
arsız,
utanmaz,
ben merhaba bilmeyen adam
sen selamsız bir kadın;
kime gönül koyar insan
ölüm herkese yakın..
dili yanmış yalnızlığın
küfrettiği bazı şeyler var;
kulağına kadar gelmiştir
dokunur, acıtır onlar..
korkarım ki
vakti gelince herkes kendisine soracak; alması gerektiği fakat korktuğu cevapların sorusunu..
kimbilir bu süreçte daha ne kadar "yürek" ziyan edeceğiz!
hep beraber..
"saklanbaç-2014"
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!