Eyüp Cüce Şiirleri - Şair Eyüp Cüce

Dünya üç günlüktür hani.
Dün,dert ile gitti,yani
Bu gün soruyorsan beni,
Yarınlara çıkıyorum.

Gam döküp sevda tasına,

Beklenmeyen bir misafir,
Saat üçte çıkıp geldi.
Karıştı gümüşle safir.
Şimşek gibi çakıp geldi.

Deprem...Sarsıntı...Zelzele...

Saatler kör gecenin kalbinde atıyorken,
Kimi hasır,kimi kuş tüyünde yatıyorken,
Aydede yıldızlara masal anlatıyorken,
Canevimizden vurdu şu onyedi ağustos.
Kana ekmek doğradı,insan yedi ağustos.

Bir ağustos gecesinde,
Buz kesildik; donduk gardaş.
Tatlı uykularımızdan,
Acıyla uyandık gardaş.

Zelzeleymiş; kaçamadık.

Bırakıp gittin ya beni,
Bir tükenmez acı ile.
Deprem yemiş ev görürdün,
Baksaydın gözucu ile.

Silindi hayalin adın.

Hatırlıyorum da geçen günleri,
Bir zaman,gittiğim yol oldun bana.
Beraber çekerdik derdi,kederi..
Aşk mektubu oldum,pul oldun bana.

Peteğinde idik,sevda balının.

Ey gönül,silkinip davranma vakti,
Bismillah de,dokuzuncu yöne bak.
Allah,Resul diye kıvranma vakti,
Her seher kızaran fecre,tana bak.

Ömür ne ki,ezan-namaz arası,

Gönül denen hanın aşk odasına,
Burda kimseye yer yok diye yazdım.
Dışı sevgi,içi dert meyvasına,
Artık benim karnım tok diye yazdım.

Aldanıp kara göz,hilal kaşına,

Dikkat: falan iş yerine,
Bir eleman aranıyor.
Para dolar ceplerine,
Bir eleman aranıyor.

Kellik olmasın başında,

İster nasihat deyin,ister vasiyet deyin...
Rüzgar olsanız ayrı esmeyin çocuklarım.
Birlik Resul emridir,bunu böyle belleyin.
Sakın birbirinizden küsmeyin çocuklarım.

İnanan insanlara ilk kutsal emir:İKRA.