Eyüp Cüce Şiirleri - Şair Eyüp Cüce

İSevgi sahnesinde bitti gösterin,
Cebimde yırtılmış biletin kaldı.
Söküldü afişin, indi posterin,
Elde tek ağıtlık kasetin kaldı.

Gözlerinde ferdim, dilde nutkundum,

İki fişe bağlı...
İki hayat...
İki el...
İki fiş.
İki hayat...
İki memat...

Bilsem mecburiyetten,
Bilsem yokluktan,
Yoksulluktan,
Satıyorsun etini...
Adına şiirler yazılan,
Şarkılar,türküler yakılan,

HÜZÜNSÜZ VEDA

Korku değil bu yazdıklarım,
Yüreğimin ACABA-sı BELKİ-si,
Bırak yola revan olsun küheylanım,
Boş kalsın terkisi.

Yar dedik yaraladı,yare hasret hoş gele.
Sürgün yedik sıladan,kara gurbet goş gele.

Gördük ki ziya hapis,basmış yürekleri sis.
Çakal dağlarda reis,kurda nefret hoş gele.

Anlamadım bir türlü,bu ne biçim sevgidir.
Beni niçin,ne kadar ve nasıl seviyorsun?

Yalçın kayalıkları döven dalgalar gibi,
Umudumu kırıyor,sevgimi dövüyorsun.

Başkası sorsa derim “Bak delinin zoruna”
Nasıl cevap vereyim bu acayip soruna?
“ Sevginin büyüklüğü ne kadardır” diyorsun,
Bu şiir cevabımdır, merak eden buyursun.

Ben seni karşılıksız sevmişim, sormam neden,

Ey dününden habersiz,tarihine yabancı..!
Ey ıssız ovalarda kervan bekleyen hancı..!
Ey maddeci,var mıdır sende manevi sancı?
Sen; her boyalı yüzü cemal mi sanıyorsun?

Biz,düne yaslanarak,yarına yürüyoruz.

Sevgisiz yol bitmez deyip,
Sildim sizi defterimden.
İkaz fayda etmez deyip,
Sildim sizi defterimden.

Söz yerini buluyorsa,

Nerdesin,yoluna kurban olayım?
Evler başımıza göçtü,nerdesin?
Sen beni bul,ben kendimi bulayım.
Beyin durdu,akıl şaştı,nerdesin?

Deprem derler, felaketin büyüğü.