İstanbul´a hüzün çökmüştü...kara bulutlar dolaşıyordu üzerinde...
Esen soğuk rüzgarların eşliğinde, dalgalar kudurmuşcasına kayaları döverken,
Her sonbaharın başlangıcında sen gelirsin düşünceme...
Sararmış yaprakların arasındaki tebessümlerin kalmış aklımda...
Hatırlar mısın? .. bilmem!
Eylülün yağmurlarıydı vedamızın son gecesi...
Sicim sicim caddelere süzülürken,
Gözyaşlarım yüreğime akıyordu...
Sen bilmiyordun...
Sen hiç görmüyordun! ..
Sen, benim kadar hiç sevemedin ki! ..
Kayıt Tarihi : 27.12.2004 15:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!