Eylül'ün serinliği düşüyor yürek kırıklarıma,
İstanbul yağmurlu, ıslak gözlerim gibi.
Yabancı bir masalın acısı işliyor iliklerime.
Çünkü çocuk kalmakta tercih değil, büyümekte.
Ruhumun yorgunluğuna belge verseler,
Bu coğrafyanın en iyisi olurum.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta