Eylül'ün Ayazı Şiiri - Seyrani Göl

Ah yüreğimin güneşte üşüyen tarafı,
Ah, yutkunduğumda boğazıma takılan özlemin.
Her aklıma geldiğinde kışı andıran sabahın,
Ya düşürmeseydin içime hüznü,
Ya da koparmasaydın seni sevdiğimde taktığın umutlarımı.

Şimdi adınla dönüşünü gözlerim pencere kenarında,
Rüzgârın anlamsızlığı düşer üstüme.
Gecenin cebinde senin yokluğun var.
Bir kapı aralansa, belki susar ağlayan gözlerim.

Elimde solgun bir mektup, içinde yazdıkların:
Birkaç çizik, birkaç boşluk, birkaç neden...
Yine de her sabah, ayazla gülümser hayalin,
Tutunurum yokluğuna, belki bir renk kalır içimde.

Her mevsim sana döner içimde;
Her sararan yaprak senin adını fısıldar.
Gökyüzü hangi renge bürünse bürünsün,
Benim ufkumda eksik kalan tek aydınlık sensin.
S.GÖL