Yüzümü gece laciverdine buladığım bir zamandı, pusuya düşürüldüm. Yalnızlığın şarapnelleri sabahın ağırlığıyla saplandı yüreğime. Oysa ne masum uyanışlarım olurdu, özlem hiç anlaşılmazdı.
Sevdalıklar dillerine dolamış, okurdu türkülerini. Ayrılık ve akabinde hasretlik böyle yakarmı yüreği sevdiğim, kanın pıhtıları içinde boğarmı. Ben senin için hayaller çalardım yoksulluğumda, şiirlerden tuvallere resimler çizerdim. Ah o gözlerin, erciyesin karı gibi içimde çağlayan ah o gözlerin, benim en sancılı tarafımın yaralı yanı, ah o gözlerin..
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta