Eylül'e Varırken Şiiri - Ahmet Akar 2

İkimiz de sevebilirdik,sen benden ben senden başlasaydık.
Kaçamaklı sevdaların adresi,yalın ayaklı sokak çocukları.
Gök yüzüne salınan son uçurtma,tellere takılı şimdi.
Kapıların zillerini çalan,şımarık çocukların gülüşü yok.
Veda olmasa da,ayrılık çok yakın gitmeli bu şehirden senden habersiz.
Birer birer atlayalım üzerinden bulutların,
Kavuşsun arş-ı âlada vucüdlarımız.
Sana Aslının sadâkati,bana ise Kerem'in şefkati.
Unutmadan söyleyeyim,Dağı delen Ferha'tı.
Falanca aşk'a yelken açtın mı şimdi?
Senin bu ellerinde,ne var bilmiyorum.
Hiç tad almayan ruh'um acz içinde biliyorum.
Ağlıyor şimdi senden habersiz sayfalar.
Hangi Şiirin ortasında isen çıkıp gel.
Sayısız pencerelerde siluetin,her gün gözlerimden..