Dar geliyor gökkubbe o deniz gözlerine.
Sen Eylül'de gel,ben bahar olurum ellerine.
Dökülsün yapraklar,toprak ananın gögsüne.
Ellerinde pamuk şekerleri,koşuşsun çocuklar.
Kıymet bilmeyenler,düşmesin sevda peşine.
Ne mesafeler engel olsun aşk'ın ateşine.
Ne de Eylül'ler yaprak döksün üzerine.
Sen Eylül'de gel.
Bahar olur dört yanım,kelebekler,çiçekler.
Korkma yürü sen hasretin üzerine.
Esen rüzgarlar titretmesin seni.
Göz yaşların dökülmesin toprağa.
Ayrılık karıştırmasın akılını.
Sessizliğin dolaştığı o mevsimde gel.
Öfkesi dinecektir Eylül ayının.
Yeniden yeşerecek umutlar.
Sen Eylül'de gel,bahar bizim içimizde.
Kayıt Tarihi : 4.7.2017 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!