Gidiyorsun Şiiri - Ahmet Akar 2

Ve sen gidiyorsun.
Adına yakışır şekilde vedalaşıyoruz.
Güller Menekşeler Savruluyor içimde.
Yıldızlar sıyrılıyor gökyüzünde
Ellerim yanıyor,satırları yazarken.
Parmaklarım tutuklu vedalara.
Ve sen en çok Eylül'e yakışıyorsun.
Gidiyorsun benden..
Git.
Hâyallerini gerçek kılacak gönüllere.
Ellerini ısıtacak kişilere.
Çok seviyorsun ayrlığın tadını.
Damakların'dan mutluluk akmadığı için.
Ben sensiz yaşayacağım artık.
Ve sen gidiyorsun.
Git ki hoşçakalsın günler.
Vuslat bulsun umut dolu gönüller.
Uçup gitsin kederli hayaller.
Yarınlık emeller.
Seninle gitsin..
Ve gidiyorsun,yorgunluklarımı almadan.
Hiç bir şey tadına varmadan.
Çankaya'nın yokuşuna
Kakaolu sütlü kahvenin tadına.
Kızılay'ın kaldırımına
Ve
Mamak'ın sokaklarına varmadan.
Tüm serzenişimi hiçe sayıp
Gidiyorsun.
Bir bir sayabileceğim kirpiklerinden.
Sırma telli saçından,
Kokundan,ojelerin'den rujundan..
Kurduğumuz düşlerden..
En çok Eylül oluyorsun giderken
Bir bir dökülürken benden..
Sen artık
Bensiz
Hiç bile değilsin. Git..