biliyor musun?
Eylül'de ölmek zordu Anne.!
şimdi bu durgun, hüzünlü halimi görenler beni dalına tutunamayan dayanıksız bir yaprak zanneder.
Eylül yanığı tenimde, hayellerim cebimde, sersem bir rüzgâr'ın esmesine yenik düştüm ben Anne.!
Çocuklar neden ölür, anlamıyorum.!
derin bir mavide, dargın yeşiller de,
bi göç zamanı borusu çalıyor kırlangıçlar için,
konuşsan ya Anne.!
Çocuklar neden ölür.!
sahi adres olmadan nasıl uçuyorlardı kuşlar güneye.
diyelim ki;
ölmedik, tutunduk yaprağa,
kaç mevsimdir kalış süremiz.
Eylül'de ölmek zordu biliyor musun?
Anne.!
Huri Çalışkan
Kayıt Tarihi : 2.9.2024 13:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir sağlıkçı ve bir imam efendi ölümü yakından tanıyandır muhtemel, dinimizde ise gerçek olarak kabul ettiğimizdir şüphesiz.... bu isyan değildir, ölüm mutlak dediği gibi ÇOK SEVDİĞİM YAZAR OLAN ERDEM BAYAZIT'ın şiirinde, yine de kalbim acı hissediyor sevdiklerimi görmemeye... Peygamber Efendimiz, s.a.v bir cenaze meresiminde şöyle demiş ağlayan anne için, kalp hisseder göz yaşı akar, bunun rahatlığıdır, isyan etmeden kalbimin ölüme sunduğu acı.... Rabbim bunu bilenlerin kalbine sakinlik ve dayanıklılık versin, amin...amin ecmain. selam ve sevgilerimle.
Yarından bildiğim her eylülde Baba acısını tekrar tekrar hissettiğim bir ruhsal çöküntü
Beni çok etkiledi çooook.
acıyan yerlerimize kelimeler değdiğinde kanıyoruz, bu anlara hep şöyle derim,
Rabbim kalbimize sakinlik versin, teşekkür ederim Ahmet Bey.
Rabbim sizi ve sevdiklerinizi çok sevsin.
Emeğine yüreğine sağlık şairem.
Selâm saygı ve muhabbetle
teşekkür ederim, sevgili Ahde, hoş kalasın.
TÜM YORUMLAR (5)