Eylül’de Gittin Şiiri - Veysel Karani Tabak

Hep kederli hayatımız
Sende hüzün doladın saçlarıma
Veda busen hatıra dudaklarıma
Ve ardından yalnızlık kaldı bana
Sonbahar mevsiminde
Bir Eylül gününde gittin
O kadar beraber olduğumuz anlarda
Sadece orman vardı hayalimizde
Şimdi ne sen varsın ne de orman
Resimlerimiz kaldı albümlerde hatıra
Hep kes dediğin bıyıklarımı
Bıyıklı apache olmaz dediğin
Geldi aklıma cenaze gününde
Gittim kestim, bıraktım mezarına
Kestiğime inanmazsın diye
Bir acayip oldum
Kel kafalı akbabaya döndüm
Şef dedemizin çok hoşuna gitti
Bana bakıp kıs kıs güldü
Şef tüylerini taktı kafama
Bir elime barış çubuğu
Bir elime verdi balta
Emir verdim savaşçılarıma
Eski şefi bağlattım totem direğine
Çaldı davullar cenaze havası
Herkes ölüm dansı etti
Senin cenaze törenin bitti.