Eylül bahçeleri Şiiri - Neşe Ersoy

Vazgeçiyorum işte
sıkıntılarımdan,
günahlarımdan
ve aşktan

yelken açıyorum, gecenin
gözlerindeki müthiş denize
uçuyor, bir kuşun kanadındaki tüy
gülücükler sunuyorum derin siyahlara
şahlanıyor sanki tenimin, her zerresi
canı yanıyor
unuttum sandığım duygularımın
ellerim...ellerim yine titriyor,
bağışlanmıyorum
bir çınar devriliyor sessizce
minik bir yıldız, kayıyor,
kayboluyor gölgesinde

gülücüklerim yağıyor eylül bahçelerine
öyküler fısıldıyor
öylesine ruhsuz ki bu şehir
anlaşılmıyor, anımsanmıyorum