Durdum
gözlerim yere dönük
durdum
bohçam boş, azığım bitik
öylece
Saçlarım ve aklım karışmış
deli rüzgardan
kurumuş çaydan
sesi duyulmaz isyandan
birikipte boşalmış
onca şeyden sonra
durdum
bir yokuş ortası soluğunda
İşte o an
indi yüzüme
kalın bir yağmur
beyaz bir akşam
yeni baştan kalbim
yeni baştan
İzzettin NazıroğluKayıt Tarihi : 28.9.2004 12:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzettin Nazıroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/28/eylul-51.jpg)
eylül kelimesi ne güzel bir kelimedir diye düşündüm birden. Öyle ki tek başına bile şiire hakimiyet sağlamış. Şiirin başlığıının neden Eylül olduğunu ilk bakışta düşünmedim değil. Ama okudukça bir eylül kirişlemesine doğru bende yol aldım. Şair hislerini ara vermeden ve fazla kesitlere musamaha göstermeden alt alta öyle güzel dizmiş ki. Bir başlangıcın muştusu daha ilk satırdan dimağa yükselirken şiiri de o başlangıç gayesiyle sonlandırmış.
Şiirin başlaması daha hoşça geldi bana ve ilk kıt'a diyelim dah abir oturaklı duruyor gibi sanki....
__
Durdum
gözlerim yere dönük
durdum
bohçam boş, azığım bitik
öylece
______ Ama görünen o ki bu duruş yeni azimli gayeli bir kalkışın yeni bir başlangıcın ilk adımıydı.
Teşekkür ediyor başarılar diliyorum..
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
TÜM YORUMLAR (2)