Tutunamayanlara...
oyuncağı kırılmış bir çocuktum ben
çocukluğumda da
büyüdüm
kırıldı hayallerim
içlendikçe dışlandım
dışlandıkça içlendim
geçemedim bir türlü
insan kaynaklarının
kişilik testlerinden
sevdiğimi bulup tam da
tutunmuşken yaşama
eteğinden silkelendim
boşa koydular doldum
doluya koydular boşaldım
ne bana anlattılar
ne ben anlattım
ben hayatta bir tek
inançsızlığa inandım
erkenden göçüp gitmek geçerken aklımdan
yakalandım
yağma yok dediler,kal
kaldım
çekildim
ağlarda çırpınan balığın
yalnızlığına
altı üstü bir sestiler
sustum
en olmadık sofraları süsledim
yaşadım ya, nasıl
sermayeyi, emeği
geçtim
ben hayatta bir tek
sevmeyi sevdim
Kayıt Tarihi : 6.10.2004 20:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzettin Nazıroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/06/ben-kustum-cicegi.jpg)
yakalandım
yağma yok dediler,kal
kaldım
çekildim
ağlarda çırpınan balığın
yalnızlığına
altı üstü bir sestiler
sustum
en olmadık sofraları süsledim
Tebrikler çok duygusal anlamlı herkesin kendinden bir şeyler bulacağı bir şiir selam ve saygılarımla
dışlandıkça içlendim
geçemedim bir türlü
insan kaynaklarının
kişilik testlerinden '
bu bölüm çok hoş...
ilk kıtadaki çocukluğumda da anlatımı bölüyor. başka şekilde ifade edilmesi daha çarpıcı olabilir.
fiinalden bir önce konu dağılıyor gibi. ama final toparlıyor.
saygılarımla
aynur özbek uluç
TÜM YORUMLAR (4)