Eylene Söylene Öksüzünde Temmuzun

Garip saza dertli sırrını söylercesine
Dağına ıssızlığın rüzgarları esmiş, bağına güllerin dikeni
Ve bağrında bir tutam yitik seslerin sızısı gazelci gramafon
Yeter ki müşterek toprağa bağlandığı hayatta kalsın
Ektiği biçtiği nazlı ömrüne yetsin, canı sağ olsun
Eyvanda rüzgarın bulutun derken
Ağustosun temmuzdan
öksüzüne sahralar okur yazar gibi
Aşkın alın terinden sulanıp beslenip büyümüyorsa sermayede zarardır
Acılı hüzünlü çalınmış parçalarda insanı göz yaşına boğup
Kapısız künyesiz gönül küskünü ömür yorgunu dilsizler dargını
Adsız ahbapsıza sürükler götürür dünya
Olan olur olmayan öldüğüne fena
Kanun keman ve klarnet taksimiyle hüznün hasını
Ve hatırasını tamamlayarak cümbüş
Ordan öteyi eski radyolar ve yitik yollar eğirir götürür
Kaçak dalgalardan mahur dillerden
Böyle susuz katıksız dönmüyor efkar
Ve gitmiyor diye temmuz göçü kervanı yazdan ırayıp bitince
Eylene söylene kavaklar dalında söğütler gölgesinde
Ağlar gezer arayı perdeyi güzden duyar dinler
Sılasız esintilerde bir müddetlik soluklanan ara nağmeler

Temmuz/22