Ey Yüreğim Çağlama Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Ne çağlarsın benim köhne yüreğim
Kış düştü, her gülüme her perime
Hep ağlıyor için için gözlerim
Karmaşık çok dert akıyor içime

Garip gönlüm hiç mülayim çağlama
Çok şey geldi, çilesi bol başıma
Hicran doldu kanayan ciğerime
Ağı aktı ekmeğime aşıma

Hayatımda, hiç şad olup gülmedim
Her gün her gün içime kan damlıyor
Hüküm giymiş idamlık mahküm gibi
Zalim avcı her gün beni avlıyor

Çağlama, benim kefensiz yüreğim
Umudumu, sevgimi var edenim
Bu gece çok yıldız kaydı gecemden
İçten içe yıkılıyor bedenim

Hiç çağlama, esip gelen yellerle
Hangi dağa hangi çöle gideyim
Şu bendeki sefil yürek yanıyor
Çiçeksiz, gülsüz bağı ne edeyim

Çağlama, ey yüreğim hiç çağlama
Bendeki son sabırda çoktan bitti
Serçe sevdim, bülbül sevdim olmadı
Hepsi beni terk edip uçup gitti

Mehmet Çobanoğlu
20.06.2022
İstanbul