Ey Yâr 4 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

EY YÂR 4
Kara kıştan sakınarak özünü,
Güneş vurup buzu çözdüğünde gel.
Kelebekler seher vakti gözünü,
Açıp gök yüzünü süzdüğünde gel.

Derine sığınıp göz kapatarak,
Kışın kamış diplerinde yatarak,
Canlanıp deryada kulaç atarak,
Mahiler deryada yüzdüğünde gel.

Kara ağaç budaklanıp dallanıp,
Yemiş dalda olgunlaşıp allanıp,
Karaçamın yaprakları ballanıp,
Gövdesinden sakız sızdığında gel.

Ardı sıra geçe dursun seneler,
Sömürmekten vaz geçerek süneler,
Sevi iksirinden içip sineler,
Muhabbet destanı yazdığında gel.

Müçtehit'in sözlerine kulak ver,
Yeşil atlasını giydiğinde yer,
Köstüler alnından döke döke ter,
Azimle toprağı kazdığında gel.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi

.