Ey ülkücüler Şiiri - Ramazan Çiçekli

uyanma malıydık
zaman nasıl ayırdı bizi
ne zaman geçti sevgimiz
uyuyan güzeli uyandıramadık
şimdi nerede idealimiz
küsmüşüz ey ülkücüler !
yoksa hepimiz büyüdük mü ?
inanmaz olduk inancımıza
dinlemez olduk başbuğumuzu
anlatamadık davamızı
dinletemedik milletimize
anlatacak yoksa sözümüz mü kalmadı
bizde
çabuk yorulduk
oysa ne güzeldi yeniden doğuşumuz
ne oldu bize
ne oldu İdealimizdeki Tur anımız
bir er bir nefer bu davaya kul başkaldıran
özlüyoruz geçmişimizi
hepimiz şimdi mutsuz bir çocuğuz
yoksa davamıza mi inanmıyordu
bedel ödememişler
ayrılık hasreti çekmemiş
zindanlarda geçmemişti hayat
inanan saf bir çocuktuk
güven yok inanç yok saygı yok
sevgi yok
birbirimizi anlama dinleme sabrımız yok
şimdi hayallerimiz yok
altında sığınacağımız
titreyip gelmezsek kendimize
hepimiz yok olup gideceğiz 9.9.16.16 /rç