Ey Sevgili. Şiiri - Necdet Erem

Yapraklar sararınca dalda,
Gözler takılıp kalınca yolda,
Korkulan yaşanır sonda,
Ey Sevgili. Ey Sevgili.

Ne zaman yol çekse, gözler,
Ne zaman tükense sözler,
Ne zaman kavrulsa özler.
Özlemede ise gönüller,
Bedenimde can gibi,
Damarımdaki kan gibi,
Hasretin yakar beni.
Ey Sevgili. Ey Sevgili.

Şu halime bakarmısın?
Feryadımı duyarmısın?
Gözyaşımı silermisin?
Şaşırmışım bi kararım,
Garip halim bilirmisin?
Ey Sevgili. Ey Sevgili.

Ey sevgili, aşkım büyük,
Hayat oldu, inan ki yük,
Garip kaldım, boynum bükük,
Ey Sevgili. Ey Sevgili.

Vazifen bize rehperlik.
En büyük korkum sensizlik.

Ötelerde sana varmak,
Varıp ta elinden tutmak,
Muradımdır son nefeste,
Senden uzak şu hayatta,
Kesilmiş bütün yollarım,
Sanki tutsağım kafeste.
Ey Sevgili. Ey Sevgili.

Yanıyorum için için,
Bu hasretim bitmez niçin.
Gönlüm aşkına düşeli.
Yanarım mecnun misali
Ey Sevgili. Ey Sevgili.