Ey kalbim.
Ey benim karanlık odam.
Sana bir pencere açamıyorum.
Yangın var ruhumun derin yerinde,
Acılar ufkumda sanki dans eder,
Yedi başlı bir dev, korkulu ejder,
İrademe hakim bana hükmeder.
Ben bende mahkûmum,
Ben bende mahpus,
Zincirimi kırıp kaçamıyorum.
Mekân neymiş,
Zaman, gösterin nerde.
Her şey bana bağlı ve bana bende.
Hayatım bir Rü-ya, varlığım hayal.
Var mıyım yok muyum, bilemiyorum.
Çevremde bunca, gelip giden var.
Bu ne sırlı bir hal soramıyorum.
Korkunç bir anafor, çekerken beni,
Meçhulün gizemli, dehlizlerine.
Kur-andan yükselen, o kutsal muştu,
Solan umutlara, hayat sunmuştu.
Kayıt Tarihi : 22.11.2007 10:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uykysuz geçen bir gecenin hediyyesidir.
Ey kalbim.
Ey benim karanlık odam.
Sana bir pencere açamıyorum.
Ben bende mahkûmum,
Ben bende mahpus,
Zincirimi kırıp kaçamıyorum.
Mekân neymiş,
Zaman, gösterin nerde.
Her şey bana bağlı,
Ve bana bende.
ÖZELLİKLEDE BU BÖLÜM
Ey kalbim.
Ey benim karanlık odam.
Sana bir pencere açamıyorum.
Ben bende mahkûmum,
Ben bende mahpus,
Zincirimi kırıp kaçamıyorum.
KUTLUYORUM ŞAİR ARKADAŞIM
SELAMLARIMLA
TÜM YORUMLAR (4)