Baharı beklemek kabusum.
Çıkamıyorum kalabalıklardan.
Sesler kulağımı deliyor.
Ey ömrümün gittiği yer!
Seni düşünemiyorum.
Köprüde binlerce insan, umarsızca yürüyor.
Düşünmek derdim oldu.
Ey ömrümün gittiği yer!
Seni düşünemiyorum.
Hangi mevsim benim mevsimim?
Kışı gördüm.
Bahara hasret kaldım.
Ey Ömrümün gittiği yer!
Seni düşünemiyorum.
Temennilerim,
Tahayyüllerim,
Ve gerçeklerim
Ey ömrümün gittiği yer!
Seni düşünemiyorum.
24/04/2018
Serkan BolKayıt Tarihi : 24.4.2018 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Zaman aynı diyorlar geçen insan ömrü ve hayalleriymiş .
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!